permulaan

salam ......kepade semua bloger2 dan sesiapa yang terbace blog aye ni.........
ni kali pertama aye menulis ala2 karangan selepas lapan taun aye tinggalkan teknik bukit piatu, (tu la sekolah terakhir aye......)hehehehe. ni la percubaaan petame aye merangkap entry pertame aye didalam dunia blog nih. aye sebenanye tak pandai nak bercerite...tak tau nak menyusun kate2 kerana takut semua yang tertulis, terluah dan tergurau menyakitkan belake....hehehehe jewang lak.

Malam nih aye susah nak lelapkan mate. tah kenape ntah??.mungkin cuace menyebabkan suhu dalam rumah aye cukup nak buat ketiak anem bepeluh (kwn yang selalu teman aye beradu dekat ruang tamu dan merangkap kwn kompos lagu,hehehehe.......).Tengah aye leke tgk AFC kat astro ni, tetibek jek teringat mase balik melake hari tuh....bukan ape2, just nak kongsi cerite.

cam biase la kalau nak balik melake hari jumaat selalunye aye akan beli tiket lime hari awal sbb takut tak dapat tempat duduk yang single sit tuh.......bile sampai jek kat tol gate ayer keroh dengan automaticnye badan aye segar bugau macam minum livita... padahal dalam bas tadi kan main nye mengantuk, belom sempat keluar tol batu tige lagi aye dah belayau dah, bak kate aisyah kawan aye, org melake nih kalau enter jek tol gate simpang ampat atau ayer keroh, aura Tun Teja ngan Hang Tuah tu bekobau2 dalam diri.Ala pendek kate kalau balik kampung tuh masalah menimbun-nimbun pon tak rase and boleh lupe.

bile aye sampai jek kat melake sentral, cam biase la aye kene jalan dari terminal bus antare negeri ke terminal bus domestik....Alhamdulillah kali ni aye cepat dapat bus dan bus kosong.. kalau tak, selalunye aye mesti kene bediri, dah nak sampai merlimau baru aye dapat duduk (mungkin sebab hari tu hari kamis kot). cam biase la kalau bus kat melake ni selalunye tak ade konduktor bus, die la pemandu , die la konduktor.....tapi kekadang aye impress gak derang leh buat dua bende dalam datu mase.....memandu dan potong tiket org.....

tempat duduk aye betol2 belakang pemandu......sebelom naik bus tadi aye ade beli cup corn kegemaran aye dan due tuna roll. sbb lapa punye pasal aye belasah makan time tu gak.....tengah aye sedap makan tetibe ade budak lelaki duk sebelah bangku aye dan ulur tangan kat aye. tekejut + takut la jugak aye. bile die tgk aye tecengang tengok die, die terus tunjuk tuna roll yang ade dalam plastic bag aye ni. Aye pon dalam keadaan seram sejuk bagi gak kat die tuna tuh...kang kalau aye tak bagi kang, aye takut lain jadinye, sbb bile aye tgk muke die aye tau die tergolong dalam golongan remaje istemewa.

tetibe jek pemandu bus tuh bagun dari tempat duduk die and tarik tangan budak lelaki tu (mase tu enjin bus dah idup tapi belom jalan lagi).pemandu bus tuh mintak maaf ngan aye,,,,aye pon jawab tak pe tu memang rezeki die......pakcik pemandu bus tu duduk balik kat tempat die.Aye tanye pakcik bus tu bile bus nih nak jalan, dan pakcik tu jawab dalam 20 minit lagi.Aye hanye teguk air liur and boleh cakap dalam hati jek(wah lame lagi, lebam siut tunggu!!!!!!).Berbalik kat cerite budak lelaki tu tadi lepas jek die makan tuna roll yang aye bagi die terus turun bawah....aye tgk die terus pegi kat bangla yang lepak betol2 dekat tepi bus yang aye naik nih,Aye tengok jek die, rupe-rupenye die cakap kat bangla2 tu yang duduk dekat tempat pemandu tu ayah die....walaupon die bukan seperti remaje normal,tapi dari riak wajah die aye tau, die rase sangat bangga yang memandu bus tu adalah ayah die.....

Aye ni pulak tak leh nampak bende pelik2 mesti nak tanye...Aye pon tanye la kat pakcik pemandu tu, budak tuh anak die ke dan die jawab haah.Pakciktu agak peramah la. die pon mule le cerite kesah die mule2 bawak bus.die dah bawak bus selame 3 tahun, and selame 3 tahun tu la anak die ikut die dalam bus tuh, anak die tak pernah tak ikut die bawak bus....mule2 pakcik tuh kerje bawak lori tanah, 3 tahun yang lepas pakcik tu berenti bawak lori tanah dan bawak bus. Aye tanye kenape tak teruskan bawak lori tanah?.Die ade lime org anak. Alhamdulillah semua anak2 die ok baik kesihatan mahupon pelajaran, cume yang sorang ni istemewa sikit.semua anak2 die ade cite2 termasuk la anak die yang intimewa ni.Nak tau anak die nak jadi ape? pakcik tu kate anak die nak jadi pemandu bus sbb nanti boleh jalan2 dan dapat ramai kawan. Pakcik tu kate kalau anak2 die yang lain tu, die tau akan berusahe untuk dapat ape yang mereke cite2kan, sbb die selalu ingatkan anak2 die yang hidup derang bukanlah senang, so kenelah belaja rajin2. Tapi yang satu ni die tau memang mustahil.tu sbb die behenti jadi pemandu lori tanah dan jadi pemandu bus pulak,walaupon die kate pemandu bus gajinye lagi sikit dari pemandu lori,supaye die boleh realisasikan cite2 anak die ni. Ape yang aye terharu bile die cakap pakcik nak bawak die puas2 naik bus nih...nanti kalau pakcik mati rapat mate pakcik tetutup sbb segala permintaan die termakbul, mak ayah ni biar die penat asalkan anak2 die bahagie".

Tup-tup tak sangke 20 minit dah belalu sbb pakcik tuh dah panggil anak die naik bus sbb bus dah nak jalan. sepanjang perjalanan aye perati jek budak tuh sbb setiap kali ade jek org turun die akan pegi kat mane org tuh duduk and kutip semua sampah kalau ade. walaupun pakcik tu nampak penat Aye tau jauh kat sudut hati die sentiasa gembira dan puas kerana ape yang die lakukan ikhlas untuk anak yang die sayang...

Nota kaki untuk aye: ayah ngan ibu adalah pemulaan kite.....,
apakah yang ade pada kite sekarang, cukupkah untuk jadikan kite
pemula yang baik?,

jumpe lagi dilain entry....:-)